تکنولوژی دفاع هوایی کم هزینه: راهنمای استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین کوچک در ناآرامی های داخلی یا حوادث تعارض کم شدت
اقدامات دفاعی عمومی:
ابزار دفاعی: سیستم های هوایی بدون سرنشین (CUAS) به سه سطح تقسیم می شوند: شناسایی، دفاع منفعل و اقدامات فعال.
هدف: از کار انداختن هواپیماهای بدون سرنشین دشمن و از بین بردن توانایی آنها برای مشاهده، هدف قرار دادن یا حمله
دفاع منفعل:
فرار: از اینکه توسط هواپیماهای بدون سرنشین مشاهده شوید، اجتناب کنید.
شناسایی: دیگر فرض نکنید که حملات هشدار قبلی دارند؛ نظارت مداوم آسمان مورد نیاز است.
روش های تشخیص: تعبیه نگهبانان هوایی و ساخت سیستم های هشدار زودهنگام.
کاهش تهدیدات: شامل اقدامات مانند پراکندگی، فریب، پوشش، تقویت و تخفیف است.
اقدامات فعال:
دفاع فعال: اقدامات برای نابودی، آسیب رساندن یا تضعیف قابلیت های هواپیماهای بدون سرنشین.
دفاع هوایی فعال: تلاش برای سرنگونی هواپیماهای بدون سرنشین یا مجبور کردن آنها به سقوط از طریق ابزارهای الکترونیکی.
روش های دفاع فعال: حرکتی و غیر حرکتی، از جمله تداخل الکترونیکی و تخریب فیزیکی.
عملیات های بازجویی:
حمله مستقیم: حمله مستقیم به اپراتورها و پرتاب کننده های هواپیماهای بدون سرنشین برای تضعیف توانایی دشمن در استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین.
جنگ روانشناختی: انتشار عمومی عکس ها و هویت اعضای خدمه هواپیماهای بدون سرنشین شناخته شده برای demoralize دشمن.
حمایت از زیرساخت ها:
تخریب زیرساخت ها: مانند شبکه های برق، پنل های خورشیدی، توربین های بادی و ژنراتورها، برای جلوگیری از توسعه سیستم های بدون سرنشین.
تحریم تجاری: جلوگیری از جریان هواپیماهای بدون سرنشین و قطعات به مناطق درگیری.
معیارهای موفقیت:
دفاعی موفق در برابر هواپیماهای بدون سرنشین: مجبور کردن اپراتورها به پرواز در ارتفاعات بالاتر، باعث قطع ماموریت، دستگیری هواپیماهای بدون سرنشین دشمن و آسیب فیزیکی به هواپیماها و غیره می شود.
عملیات های شنود در سطح ملی:
حمله به اپراتورها: حمله به هواپیماهای بدون سرنشین در حالی که در حال پرواز هستند، به ویژه در مراحل پرواز و فرود.
عملیات بازرسی علیه اپراتورهای بدون سرنشین:
از بين بردن يا تضعيف توانایی دشمن برای استفاده از هواپیماهای بدون سرنشين با هدف قرار دادن اپراتورها، به عنوان آنها یک منبع محدود هستند.
نتیجه گیری:این اقدامات جنبه های مختلفی از ابزار فنی تا استراتژی های تاکتیکی را پوشش می دهد، با هدف افزایش قابلیت های دفاعی در برابر تهدیدات بدون سرنشین.